Kapot

Zoon is nogal onder de indruk van dingen die “kapot” zijn.
Niet dat hij het erg vindt (of toch niet in de meeste gevallen), maar hij blijft wel tot in het oneindige herhalen dat de dingen kapot zijn. Laat ik een voorbeeldje geven…

U herinnert zich nog zijn puzzelboekje. Dat ding moest elke dag mee naar de creche. Onvermijdelijk kreeg ik het puzzelboekje op een avond terug met 1 kapot puzzelstukje. Het geheel past nog, maar er is een stukje van de tekening verdwenen. Ik probeer hiervan gebruik te maken door hem een wijze les te leren: als je dingen meeneemt naar de creche, gaan andere kindjes er ook mee spelen en dan kan het kapot gaan…
“Kapooo”, was wat Zoon ervan onthield.
“Kapooo… kapooo… Manon!” (Manon is een kindje/vriendinnetje in de creche)
“Manon? Heeft Manon de puzzel kapot gemaakt?” (helemaal niet verwijtend bedoeld, gewoon een poging om te begrijpen wat hij zegt)
“Manon! Kapooo!”
En sindsdien, elke keer hij de puzzel ziet: “Manon!”
En elke keer hij Manon hoort: “Kapooo!”
En misschien heeft Manon er zelfs helemaal niks mee te maken, misschien heb ik hem op dat idee gebracht door hem verkeerd te begrijpen :-)

Een ander voorbeeldje:
Hij is dol van een paar clowns op tv, en we hebben daar ook een boekje van. Nu was er onlangs een aflevering waarin 1 van de clowns een vaas laat vallen. U raadt het al: “kapooo!”.
Wij nemen die dingen op, dus hij heeft die aflevering ondertussen al ontelbaar keer gezien.
En een paar dagen geleden was hij in zijn boekje van die clowns aan het kijken, en bij 1 clown wees hij altijd “kapooo!”. Maar die clown, of het boekje, zag er niet kapot uit, dus ik zei dat het helemaal niet kapot was. Maar Zoon bleef bij zijn standpunt.
Tot ik uiteindelijk ook de link legde: jaha, da’s de clown die de vaas laat vallen!

Een boterham of koek waar hij een stukje heeft afgebeten is ook altijd kapot, maar we zijn ondertussen al zo ver dat hij de kapotte boterham of koek toch wel verder wil opeten. Er zijn tijden geweest dat hij de koek dan doodleuk in de vuilbak ging gooien en een nieuwe vroeg.

Een gedachte over “Kapot

  1. Eerst en vooral een heel gelukkig nieuw jaar ik wens jullie het allerbeste. Was wel even verschoten van Liam ten op zichte van vorig jaar hij is nogal veranderd op een jaar tijd.Een echte peuter. Wat bonneke betreft,maak je maar geen zorgen het valt beter mee dan verwacht, alleen moet ze terug leren lopen en haar rechter hand terug leren gebruiken. Alle dagen moet ze oefeningen doen,en na die oefeningen is ze bekaf waardoor ze een bloeddruk val doet, maar dat zal ook wel beter. Groetjes CH.H.

Plaats een reactie