Na een langzame start, maakte Zoon begin oktober ineens de klik en kon hij lezen!
Hij leest de meeste woorden nog steeds eerst spellend, maar kan dan wel echt afleiden wat het woord moet zijn. Zelfs woorden met letters die hij nog niet op school geleerd heeft kan hij lezen zodra wij de fonetische uitspraak van de letter gezegd hebben. De woorden mogen wel niet te lang zijn en niet van die "moeilijke" gevallen waarbij een korte a toch als aa uitgesproken moet worden.
Hij heeft ook meteen het automatisme om alles te lezen wat hij tegenkomt: nummerplaten, stopborden, "Spa" op de waterfles, en van de ondertitels op tv kan hij meestal 1 woord lezen per zin.
Hij was ook heel fier toen hij de letter t had geleerd. Nu kon hij ook woorden als "bord" schrijven, he mama?
Ik vertel hem dan alvast dat dat met een d is, maar ik verwacht niet dat hij dat gaat onthouden.
En dan begrijp je waarom andere moeders je niet gewaarschuwd hebben over het moeilijke lezen. Die eerste fase gaat immers zo snel voorbij, dat onthoud je niet als je er niet middenin zit.
Het ene moment denk je nog "dat moet ik volgende week toch eens aan een vriendin vragen", maar voor de week om is is de probleemperiode voorbij. Kan je alleen nog melden: "ja hoor, hij kan al goed lezen!"
Fikachu 