(Ik kom hier regelmatig posten dat hij groenten eet, maar meestal zijn dat korte overwinningen en begint de miserie snel opnieuw. Deze keer dankzij een combinatie van feestdagen-met-teveel-hapjes en ziek zijn)
In de strijd om Zoon groenten te doen eten, probeer ik naast het straffen (geen verhaaltje en geen melk bij het slapengaan) ook af en toe een meer pedagogisch verantwoorde aanpak.
Zo tekende ik onlangs 11 groenten, waarvan hij er 5 mocht kiezen die hij NIET lustte en die zou ik hem dan (voorlopig) niet meer voorschotelen. De andere 6 (samen met 1 keer spaghetti goed om 1 week rond te komen) zou hij zonder morren moeten eten.
Wat hij niet meer wou eten: spruiten, witloof, tomaat, spinazie en prei. Wat hij wel zou moeten eten: groene bonen, brocoli (in purree), wortelen (in ronde schijfjes), sla, bloemkool (met geraspte kaas) en groene kool (eet hij eigenlijk niet, maar hij had er al 5 andere opzij gelegd).
Vervolgens plakte ik velcro op de goedgekeurde groenten en liet ik hem helpen om op elke dag van onze weekplanning 1 groente te plakken die we dan die dag zouden eten.
Hoewel enthousiast tijdens het knutselen, had dat in eerste instantie weinig effect. Na nog een paar dagen consequent straffen at hij ineens weer veel beter, en het leek alsof het straffen veel meer effect had gehad.
Tot ik gisterenavond aan het eten wou beginnen en ineens merkte dat er brocoli op “de rode dag” hing. Ik was er nochtans zeker van geweest dat ik wortelen had ingepland.
Bleek dat Zoon die ochtend had beslist dat hij liever brocoli at en had de twee groenten van dag gewisseld.
De brocoli ging vervolgens ook heel vlot en vrolijk binnen!
“Kijk eens, Zoon. Zal mama zo’n zomerjasje maken voor jou?”
Fikachu 