Maand: januari 2010
Overzicht van zijn achtste maand
De maand waarin hij zijn eerste lettergreep sprak.
“Dadaadaaa”. Van de ene dag op de andere produceerde hij spontaan zijn eerste lettergreep en klonk er niets anders meer dan de hele dag “Daadadaadaa”.
En 3 dagen later was het ook weer ineens voorbij…
De maand waarin hij knarsetandde.
Van zodra hij 3 tandjes had (2 beneden en 1 vanboven), had hij ontdekt dat hij een nieuw geluidje kon maken met die tandjes. Hij trekt dan een breedsmoelmondje en krast zijn tandjes op elkaar. “krrkrrkrrr”, verschrikkelijk geluid.
Het enige wat helpt is een tut of hem doen schaterlachen.
Zijn vierde tandje is er ondertussen trouwens ook doorgekomen. En zijn tandjes worden ’s avonds gepoetst! Of toch als ik eraan denk. Hij vindt de tandpastasmaak wel geweldig en zou liever hebben dat ik ze rechtstreeks op zijn tong zou smeren…
De maand waarin hij voor de eerste keer vermeld werd in het krantje van de creche.
“Wist je dat…
… Zoon nog zo klein is, maar al heel flink soep uit een tas kan drinken? Leg dat lepeltje maar opzij, hij drinkt als een grote jongen!”
Er staat zo een wistjedatje van elk kindje in het krantje hoor, maar dat van Zoon staat er toch als eerste :-P
De maand waarin hij een reisbedje kreeg.
Voor zijn eerste kerstmis kreeg hij een reisbedje. In zijn reiswieg past hij al een tijdje niet meer en hij rolt ondertussen iets te goed om hem nog op een groot bed of zetel te kunnen leggen en alleen te laten. En als hij niet alleen is, dan slaapt hij niet.
Op kerstavond kreeg hij dus een reisbedje en mocht hij dat al meteen uittesten bij oma en opa. En hij sliep alsof hij thuis in zijn eigen bedje lag! Ook de dag erop en 2 dagen daarna sliep hij in zijn reisbedje supergoed. Een hele verademing tegenover het anders wenend in slaap vallen op de zetel of in de maxicosi.
De maand waarin hij zichzelf kon rechttrekken in zijn eigen park.
Bij oma en opa ging het al langer, maar in ons park was het precies moeilijker. Maar nu kan hij zichzelf dus ook thuis rechttrekken, en daarvoor heeft hij echt niet veel tijd nodig. Hij kan ook al telkens een handje en dan zijn voetjes verzetten en zo van de ene kant naar de andere kant van zijn park “stappen”.
Het wordt nu een race tegen de tijd of hij eerst zal stappen of toch ook nog zal leren kruipen. Want ook daar kan hij nu al goed van zithouding naar handen en knieën geraken. Sinds hij op zijn buik slaapt, kan hij ook langer op zijn buik spelen. We zetten hem altijd al zittend op de mat, maar hij gaat zelf dan naar zijn kruiphouding, zakt dan wat door tot hij op zijn buik ligt, en wroet dan nog een beetje verder. Vooruit geraakt hij nog niet, maar wel achteruit en 360° rond. Zo lag hij gisteren ineens onder zijn park! Voor de duidelijkheid: we hadden hem op zijn speelmat naast het park neergezet.
Last minute update: hij kan sluipen (plat op zijn buik vooruit geraken). Niet ver en hij moet er hard voor werken, maar hij geraakt vooruit!
En als het echt moet stapt hij al aan 1 handje. Hoewel hij dan meer in een rondje stapt dan echt vooruit :-)
Tijdens het stappen komt hij ook steeds dingen tegen die hem interesseren en waarvoor hij 1 handje loslaat om dan zo voorzichtig mogelijk bengelend aan het andere handje te bukken en het voorwerp in kwestie op te rapen. Vaak valt hij dan op zijn gat, en zit hij met een dilemma: verder spelen of het voorwerp laten voor wat het is en rechtstaan. Meestal wordt het het laatste, gevolgd door een nieuwe buk-en-pak poging…
De maand waarin hij op zijn eerste korstje brood sabbelde.
Als ik zijn groenten- of fruitpap maak, zit hij vaak op het aanrecht naast mij toe te kijken. Ik geef hem dan een reepje van wat ik aan het schillen ben, en hij knabbelt er wat op. Als er dan per ongeluk toch een klein stukje afkomt, dan trekt hij vieze smoelen tot het stukje uit zijn mond is. Brokjes zijn nog niet zijn ding :-) Eens het brokje uit zijn mond is geraakt, gaat hij lustig verder met de rest van zijn reepje.
En aangezien hij binnenkort boterhammekes mag beginnen eten, kreeg hij nu al eens een korstje om uit te proberen. De eerste keer was het gans besabbeld, maar de 2de en 3de keer geraakte het amper in zijn mond. Er is nog werk aan de winkel voor hij boterhammekes zal eten…
De maand waarin hij 1 avond zo ziek was…
Zijn kleedjes, een pijama, 2 slaapzakjes, 5 tetradoeken.
2 pullekes, een t-shirt en een broek van mama.
Zijn eetstoel, de livingvloer, de zetel en de badkamervloer.
Dat heeft hij allemaal vuilgemaakt op een paar uur tijd.
En de volgende ochtend nog de badkamermat, de kamerjas van mama, sloeffen van mama, de slaapkamervloer en … da was’t. Ah nee, zijn hemdje. Maar dat laatste was niet van de melk. Of toch niet in een aldus herkenbare staat ;-)
De maand waarin hij het balletje van Itsie ontdekte.
Hij heeft zelf ongeveer 20 balletjes, waarvan de meeste toch wel rammelen onder een of andere vorm. Maar hij vind Itsie zijn balletje het leukst!
Tijdens 1 van zijn wandeltochten door de living, stootte hij op Itsie zijn balletje. Na een intensieve bukoefening had hij het vast en schudde hij ermee. Itsie herkende onmiddellijk het gerammel van zijn balletje maar het kleine geweld dat zijn balletje vasthad, weerhield Itsie ervan om zich klaar te zetten in aanvalspositie zoals hij normaal doet als hij zijn balletje herkent.
Na een paar keer te laten vallen en pakken besloot Zoon dat hij verder wou stappen en dat hij daarvoor 2 handjes vrij moest hebben, dus bleef het balletje terug liggen. Maar iedere keer als hij het ziet, klaart zijn gezichtje op. En als je het balletje weggooit, dan loopt hij zo hard hij kan erachteraan :-)
Fikachu 