Het zwangerzijn was piece-of-cake, maar nu begint het toch langzaamaan zwaarder te worden.
Het begon met de keelpijn-en-verstopte-neus 2 weken geleden. Op zich amper de naam “ziek” waard, maar als je de dag (en nacht!) moet doorkomen zonder hoestsiroop/pastilles en neusspray, wordt het meteen een stuk zwaarder. Door het vele hoesten had ik pijn ter hoogte van mijn ribben, waardoor ik 's nachts niet meer op mijn zij kon liggen (nadat ik de buiklig al een tijdje geleden moest afschaffen).
En dat terwijl mijn neus zo verstopt zat dat ik van eten alleen al buiten adem was.
Op dat vlak is het ergste gelukkig achter de rug, maar toch begint het door te wegen.
Op het werk is het een beetje zoeken naar een nieuwe zithouding die haalbaar is met mijn buik en aangenaam voor mijn rug. De ene dag lukt dat al wat beter dan de andere…
Mijn maag heeft duidelijk wat moeten inboeten aan plaats, want ik kan niet zoveel meer eten als ik zou willen, en na de lunch beginnen de oprispingen.
En tegen de avond voelt mijn buik supergespannen en ben ik blij dat ik gewoon in de zetel kan gaan liggen.
Ik pas nog steeds wel beter in mijn auto dan ik verwacht had, maar ik kan mij ongelooflijk ergeren aan iedereen die toevallig samen met mij de weg op moet. Of ze nu te traag rijden, geen voorrang geven, op het laatste moment willen invoegen… Ik zou ze allemaal gewoon van de baan willen rijden!
Het ideale moment dus om de relaxatie-ademhalingen voor tijdens de bevalling te oefenen :-)
Fikachu 