“Waarom ben je zo verdrietig?”, vroeg ik Zoon toen ik hem uit zijn bedje ging halen.
“Voor de diertjes…
… die willen bijten in mijn … háár!
Het waren tijgers, mama. De tijgers waren in mijn bedje en willen bijten in mijn haar!”
Een nachtmerrie, ocharme. Maar aan zijn 12mm-kapsel gaan die beesten toch niet veel eten hebben :-)
Fikachu 