Ons huwelijk komt dichterbij, en hoewel de zenuwen nog niet van zich laten horen begint de drukte wel te komen.
Het inrichten van de baby-winkel vorige week was al van een heel ander caliber werk dan ik gewoon ben achter mijn buroke. Ik kon er ook niet zo vroeg beginnen, daardoor ook niet zo vroeg vertrekken, veel later thuis dan normaal en totaal kapot van een ganse dag rechtstaan en rondlopen ipv stilzitten. Mijn voetjes en rug zijn dat helemaal niet gewoon.
Gelukkig nam Pluim de huishoudelijke taken naadloos over en kon ik meteen aan tafel schuiven als ik dan eindelijk thuis geraakte.
Het werk op zich viel steeds beter mee. Ongewild werd ik toch meegesleept in de stress om alles op tijd af te krijgen, en ik was elke dag ook meer op de hoogte van wat er al gedaan was en nog moest gebeuren.
En het was op tijd af hoor! De verf was hier en daar nog nat, en hier en daar ontbrak een levering, maar voor een buitenstaander was alles perfect in orde. De openingsreceptie was dus een succes.
Vorig weekend werden dan onze laatste uitnodigingen uitgedeeld, waardoor het weekend volgeboekt was met familiebezoekjes. Het ene bezoekuurtje werd al vlotter volgepraat dan het andere.
En nog voor we het gevoel hadden dat het weekend was begonnen, leek het al voorbij.
Maar da's niks, want deze week zou een stuk rustiger zijn: terug mijn normale werkuren en 's avonds op tijd thuis om eten te maken en te gaan winkelen en …
Behalve dan maandag toen ik met mijn vriendin had afgesproken om mijn huwlijkskapsel al eens uit te proberen.
Of vandaag omdat ik mijn nieuwe auto moet gaan halen en daarna naar de feestzaal voor de bespreking van vanalles en nog wat.
Of morgen omdat ik naar de naailes moet, want vorige week en de week ervoor ben ik er alweer niet geraakt.
Of vrijdag, wanneer het nieuwjaarsreceptie van het werk is…
Gevolgd door een weekendje elektriciteit leggen op de zolder, waar we ook nog steeds mee bezig zijn.
En eigenlijk snakken we allebei naar een weekje rust, dat we waarschijnlijk pas gaan vinden tijdens onze huwelijksreis in de Dominicaanse Republiek. Wat een geluk dat we niet de drukke rondreis door Thailand geboekt hebben…
Fikachu 